-
1 obstinatio
obstinātio, ōnis, f. (obstino), die Beharrlichkeit im Guten u. Bösen, die Hartnäckigkeit, Unveränderlichkeit im Entschlusse, der Starrsinn, animi, Sen.: sententiae, Festigkeit in seinen Grundsätzen, Cic.: fidei, unerschütterliche Treue, Tac.: taciturna, hartnäckiges Schweigen, Nep.: pertinacia et inflexibilis obstinatio, Plin. ep.: eandem obstinationem adventantis exercitus nuntiabant, Tac.
-
2 obstinatio
obstinātio, ōnis, f. (obstino), die Beharrlichkeit im Guten u. Bösen, die Hartnäckigkeit, Unveränderlichkeit im Entschlusse, der Starrsinn, animi, Sen.: sententiae, Festigkeit in seinen Grundsätzen, Cic.: fidei, unerschütterliche Treue, Tac.: taciturna, hartnäckiges Schweigen, Nep.: pertinacia et inflexibilis obstinatio, Plin. ep.: eandem obstinationem adventantis exercitus nuntiabant, Tac.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obstinatio
-
3 obstinatio
obstinātio, ōnis f. [ obstino ]упорство, упрямство ( animi Sen); твёрдость, непоколебимость ( sententiae C)o. taciturna Nep — упорное молчание -
4 obstinatio
obstĭnātĭo, ōnis, f. [obstino], firmness, in a good and bad sense; resolution, steadfastness, determination, inflexibility, stubbornness, obstinacy (class.;syn.: pertinacia, contumacia): quae ego omnia obstinatione sententiae repudiavi,
out of adherence to my principles, Cic. Prov. Cons. 17, 41:animi,
Sen. Ep. 94, 7:fidei,
Tac. H. 3, 39:taciturna,
obstinate silence, Nep. Att. 22, 2:inflexibilis,
Plin. Ep. 10, 97, 3.—In plur., Tert. ad Nat. 1, 17. -
5 taciturnus
a, um [ taceo ]молчаливый, неразговорчивый ( homo C); безмолвный ( obstinatio Nep); тихий, бесшумный ( loca Prp)t. liber H — нечитанная книга -
6 taciturnus
tăcĭturnus, a, um, adj. [1. tacitus], not talkative, of few words, quiet, still, taciturn, silent, noiseless (mostly poet., but cf. taciturnitas): quia tristem semper, quia taciturnum videbant, * Cic. Sest. 9, 21:silentia,
Lucr. 4, 583; Ov. A. A. 2, 505; id. M. 8, 84:obstinatio,
Nep. Att. 22:deserta loca et taciturna,
Prop. 1, 18, 1:ripa,
Hor. C. 3, 29, 24: tineas pasces (liber) taciturnus inertes, silent, i. e. unread, id. Ep. 1, 20, 12:Liris taciturnus amnis,
id. C. 1, 31, 8:vestigia,
Ov. F. 1, 426.— Comp.:(ingenium) statuā taciturnius,
Hor. Ep. 2, 2, 83.— Sup.: Pa. Valetne ostium? Ph. Bellissimum hercle vidi et taciturnissimum, Plaut. Curc. 1, 1, 20.— No adv. -
7 taciturnus
taciturnus, a, um (tacitus), I) stillschweigend, schweigsam (Ggstz. loquax), homo, Cic.: ingenium statuā taciturnius, Hor.: obstinatio, hartnäckiges Schweigen, Nep.: tineas pasces taciturnus, ungelesen (weil das Buch schweigt, wenn es nicht gelesen wird), Hor.: Athenis loquacior, Amyclis ipsis taciturnior ero, Sidon.: taciturne, Amyclas qui silendo viceris, Auson. – II) übtr., still, ruhig, ohne Geräusch, leise, amnis, Hor.: ripa, Hor.: deserta loca et taciturna, Prop.: silentia, Lucr. u. Ov.: ostium taciturnissimum, Plaut. Curc. 20.
-
8 taciturnus
taciturnus, a, um (tacitus), I) stillschweigend, schweigsam (Ggstz. loquax), homo, Cic.: ingenium statuā taciturnius, Hor.: obstinatio, hartnäckiges Schweigen, Nep.: tineas pasces taciturnus, ungelesen (weil das Buch schweigt, wenn es nicht gelesen wird), Hor.: Athenis loquacior, Amyclis ipsis taciturnior ero, Sidon.: taciturne, Amyclas qui silendo viceris, Auson. – II) übtr., still, ruhig, ohne Geräusch, leise, amnis, Hor.: ripa, Hor.: deserta loca et taciturna, Prop.: silentia, Lucr. u. Ov.: ostium taciturnissimum, Plaut. Curc. 20.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > taciturnus
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский